Περιγραφή
Το ρητό “Μετά πόνου η μάθησις” που ανήκει στον Αριστοτέλη, σημαίνει “Η μάθηση έρχεται με κόπο” και αναδεικνύει τη σημασία της επίπονης προσπάθειας στη διαδικασία της γνώσης. Η φράση τονίζει ότι η αληθινή μάθηση και η απόκτηση σοφίας απαιτούν σκληρή εργασία, αφοσίωση και επιμονή.
Η προσπάθεια, οι δυσκολίες και ο κόπος που αντιμετωπίζει κάποιος στην πορεία της μάθησης δεν είναι εμπόδια, αλλά μέρος της διαδικασίας που οδηγεί στην εξέλιξη και την κατανόηση. Ο πόνος εδώ αναφέρεται συμβολικά στις προκλήσεις που πρέπει να ξεπεραστούν, είτε αυτές είναι η πνευματική κόπωση είτε η δυσκολία του να κατακτήσει κανείς νέες γνώσεις.
Το ρητό υπενθυμίζει ότι η γνώση δεν αποκτάται εύκολα ή γρήγορα, αλλά μέσω επιμονής και υπομονής, και πως τα αποτελέσματα αυτής της επίπονης διαδικασίας είναι εξαιρετικά πολύτιμα και διαρκή.
Περισσότερα για τη ζωή και το έργο του Αριστοτέλη θα βρείτε εδώ
Ο Αριστοτέλης (Αρχαία Στάγειρα, 384 π.Χ. – Αρχαία Χαλκίδα, 322 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος και επιστήμονας που γεννήθηκε στα Στάγειρα της Χαλκιδικής, στη Μακεδονία. Σε ηλικία 17 ετών εισέρχεται στην Ακαδημία του Πλάτωνα, στην Αθήνα, όπου παραμένει έως τα 37 του έτη. Εκεί συνδέεται τόσο με τον ίδιο τον Πλάτωνα όσο και με τον Εύδοξο, τον Ξενοκράτη και άλλους στοχαστές.[1] Τα έργα του αναφέρονται σε πολλές επιστήμες, όπως φυσική, βιολογία, ζωολογία, μεταφυσική, λογική, ηθική, ποίηση, θέατρο, μουσική, ρητορική, πολιτική κ.ά, και συνιστούν το πρώτο ολοκληρωμένο σύστημα στη Δυτική Φιλοσοφία.
Η περίοδος της ωριμότητας αρχίζει με τις βιολογικές έρευνες και τα συμπεράσματά του είναι η πρώτη συστηματοποίηση των βιολογικών φαινομένων στην Ευρώπη. Η σκέψη και οι διδασκαλίες του Αριστοτέλη, που συνοπτικά περιγράφονται με τον όρο Αριστοτελισμός, επηρέασαν για αιώνες τη φιλοσοφική, θεολογική και επιστημονική σκέψη έως και τον ύστερο Μεσαίωνα.