Η ευγένεια είναι η σκιά του θεού στον άνθρωπο – Χαλίλ Γκιμπράν

5,00 

Μαγνήτης που το τοποθετείται σε μεταλλικές επιφάνειες από φυσικό υλικό (μάρμαρο). Διάσταση 5x5cm.

Σε απόθεμα

Κωδικός προϊόντος: MAG2 Κατηγορία: Ετικέτα:

Περιγραφή

Η φράση ανήκει στον Χαλίλ Γκιμπράν  και αποτελεί για εμάς έναν ακόμα κανόνα για τη ζωή. Στο βιβλίο του “Ο Προφήτης” μας ανοίγει έναν πλούτο προβληματισμών για τη φύση της ανθρώπινης αρετής και την πνευματικότητα. Με αυτή τη φράση, ο Γκιμπράν προτείνει μια βαθιά σύνδεση μεταξύ της θεϊκής παρουσίας και της ανθρώπινης ευγένειας, υπονοώντας ότι η αληθινή ευγένεια δεν είναι μόνο ένα κοινωνικό ή ηθικό χαρακτηριστικό, αλλά και ένας αντίκτυπος του θείου στον ανθρώπινο χαρακτήρα.

Σε έναν κόσμο όπου η υλικότητα και η εξωτερική επιτυχία συχνά λαμβάνουν την προτεραιότητα, η ιδέα ότι η ευγένεια αντικατοπτρίζει κάτι πιο βαθύ και πιο ουσιαστικό – τη θεϊκή παρουσία και την αγάπη – είναι ιδιαίτερα σημαντική. Υπενθυμίζει στον άνθρωπο ότι η πνευματική του πορεία και η ικανότητά του να αγαπά, να φροντίζει και να δείχνει ευγένεια προς τους άλλους είναι εκείνα που τελικά τον καθορίζουν και τον συνδέουν με το θείο.

Περισσότερα για τη ζωή και το έργο του Χαλίλ Γκιμπράν θα βρείτε εδώ

Ο Γκιμπράν Χαλίλ Γκιμπράν (Αραβικά: جبران خليل جبران) ή Χαλίλ Γκιμπράν ή Χαλίλ Τζιμπράν (ορθή προφορά στα αραβικά[1][2]) ή «ο άνθρωπος από τον Λίβανο», όπως είναι γνωστός στο παγκόσμιο κοινό, υπήρξε ποιητής, φιλόσοφος και καλλιτέχνης (Μπσαρί, 6 Ιανουαρίου 1883 – Νέα Υόρκη, 10 Απριλίου του 1931).

Bίος

Ο Γκιμπράν Χαλίλ Γκιμπράν γεννήθηκε στις 6 Ιανουαρίου, 1883, στη μαρωνιτική οικογένεια των Γκιμπράν, στο Μπσαρί, της ορεινής περιοχής του Βόρειου Λιβάνου. Ο Λίβανος, οθωμανική επαρχία εκείνη την εποχή και τμήμα της μείζονος Συρίας (Συρία, Λίβανος και Παλαιστίνη) ήταν υποταγμένος στην οθωμανική κυριαρχία, η οποία είχε αποδώσει στο όρος Λίβανος σχετική διοικητική αυτονομία. Ο μακρύς αγώνας των ανθρώπων του όρους Λίβανος για ανεξαρτησία επηρέασε ιδιαίτερα τον νεαρό Γκιμπράν, που έγινε αργότερα ενεργό μέλος του κινήματος για ανεξαρτησία. Το όρος Λίβανος κυριαρχείτο ιδιαίτερα από αναταραχές, εξαιτίας διάφορων εξωτερικών παρεμβάσεων που πυροδότησαν θρησκευτικό μίσος ανάμεσα στους χριστιανικούς -ιδιαίτερα τους Μαρωνίτες- και τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς[3], διάσταση ενεργή ακόμη και σήμερα[4]. Ο Γκιμπράν αποδείχθηκε μοναχικό παιδί, που απολάμβανε ιδιαίτερα το φυσικό περιβάλλον του ορεινού Μπεσχάρι, ειδικά τα βράχια, γεγονός που αποτυπώθηκε ως συμβολιστική επίδραση στα κείμενα και τα σκίτσα του. Η επιπολαιότητα του πατέρα οδήγησε την οικογένεια σε φτώχεια[5] και έτσι ο νεαρός Γκιμπράν δεν έλαβε επίσημη εκπαίδευση. Η μάθησή του περιορίστηκε στις συχνές του επισκέψεις στον ιερέα ενός χωριού, που τον δίδαξε τα ουσιώδη της θρησκείας και της Βίβλου, μαζί με τη Συριακή και την Αραβική γλώσσα. Αναγνωρίζοντας την ερευνητική φύση του νεαρού Γκιμπράν, ο ιερέας άρχισε επίσης να του διδάσκει τα προκαταρκτικά του αλφάβητου και της γλώσσας, ανοίγοντάς του ουσιαστικά τον κόσμο της ιστορίας, της επιστήμης και της λογοτεχνίας[6].

Μπορεί επίσης να σας αρέσει…