Αυτός που θέλει να αλλάξει τον κόσμο πρέπει πρώτα να αλλάξει τον εαυτό του – Σωκράτης

15,00 

Καμβάς με εκτύπωση στην μπροστά όψη, διάστασης 24x34cm, τελαρωμένος σε άκαμπτο ξύλινο πλαίσιο, έτοιμος για κρέμασμα!

Σε απόθεμα

Κωδικός προϊόντος: CAMV1 Κατηγορία: Ετικέτα:

Περιγραφή

Αυτός που θέλει να αλλάξει τον κόσμο πρέπει πρώτα να αλλάξει τον εαυτό του

Το απόφθεγμα ανήκει στον Σωκράτη και μας οδηγεί στην καρδιά της προσωπικής ανάπτυξης και ευθύνης. Μας προτρέπει να γνωρίζουμε ότι οι μεταβολές στον ευρύτερο κόσμο ξεκινούν με μεταβολές στον εσωτερικό κόσμο του καθενός.

Η ιδέα της προσωπικής αλλαγής ως προϋπόθεση είναι μια κλασική θέση στη φιλοσοφία. Αναδεικνύει την ανάγκη για αυτοκριτική και συνειδητοποίηση των δικών μας πεποιθήσεων, συμπεριφορών και αξιών πριν προσπαθήσουμε να μιλήσουμε για αλλαγές στους άλλους.

Ο Σωκράτης, τονίζοντας την ανάγκη για προσωπική αλλαγή, υποδεικνύει ότι η αυτοβελτίωση και η αυτογνωσία είναι προαπαιτούμενα για να έχουμε μια θετική επίδραση στον κόσμο γύρω μας. Κάθε άτομο που αγωνίζεται για αρετή και αυτοβελτίωση γίνεται ένας φάρος για τους άλλους, επιδεικνύοντας μέσω της δικής του ζωής ότι η αλλαγή είναι δυνατή και πως οι θετικές μεταβολές μπορούν να διαδοθούν σε έναν ευρύτερο κοινωνικό ιστό.

Περισσότερα για τη ζωή και το έργο του Σωκράτη μπορείτε να βρείτε εδώ

Ο Σωκράτης γεννήθηκε το 470 ή 469 π.Χ. στον αρχαίο αθηναϊκό δήμο της Αλωπεκής. Γονείς του ήταν ο λιθοξόος Σωφρονίσκος και η μαία Φαιναρέτη,[44] που υπάγονταν στην Αντιοχίδα φυλή.[45] Η εκπαίδευσή του περιελάμβανε τις βασικές δεξιότητες της γραφής και ανάγνωσης, ενώ, χάρη στο ότι η οικογένειά του ήταν αρκετά ευκατάστατη, ο Σωκράτης διδάχθηκε μουσική και ποίηση και ασκήθηκε στη γυμναστική. Μετά τον θάνατο του πατέρα του, κληρονόμησε μέρος της περιουσίας του εξασφαλίζοντας μια οικονομικά άνετη ζωή.[46]

Ο Σωκράτης έκανε έναν ή δύο γάμους,[47] η σειρά των οποίων παραμένει αβέβαιη.[48] Αυτό που είναι γνωστό, είναι ότι νυμφεύθηκε την Ξανθίππη στην ηλικία των 50 ετών περίπου, αποκτώντας μαζί της τρεις γιους.[49] Ως άλλη σύζυγός του αναφέρεται μια κόρη του Αθηναίου πολιτικού Αριστείδη.[50] Ολοκλήρωσε τη στρατιωτική του θητεία κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου και, σύμφωνα με τον Πλάτωνα, διακρίθηκε σε τρεις εκστρατείες· στην πολιορκία της Ποτίδαιας το 432 π.Χ., στη μάχη του Δηλίου το 424 π.Χ. και στη μάχη της Αμφίπολης το 422 π.Χ.[51] Μάλιστα, με εξαίρεση τις εκστρατείες αυτές, ο φιλόσοφος δεν είχε εγκαταλείψει την Αθήνα σε καμμία άλλη στιγμή της ζωής του.[52]

Ο Σωκράτης προσέλκυε το ενδιαφέρον των Αθηναίων, ειδικότερα της νεολαίας. Είχε έναν κύκλο πολυάριθμων πιστών φίλων, κυρίως νέων από αριστοκρατικές οικογένειες προέλευσης από ολόκληρο τον ελλαδικό χώρο. Επρόκειτο για έναν όμιλο, που, ωστόσο, δεν αποτελούσε σχολή, καθώς ο Σωκράτης δεν δίδαξε συστηματικά, παρά διαλεγόταν σε κάθε σημείο της πόλης, με ανθρώπους κάθε κοινωνικής τάξης και, σε αντίθεση με τους σοφιστές, δεν έπαιρνε χρήματα από τους μαθητές του.[53] Ορισμένοι από αυτούς έγιναν γνωστοί ως ιδρυτές φιλοσοφικών σχολών διαφόρων κατευθύνσεων. Οι επιφανέστεροι ήταν ο Πλάτων και ο Αντισθένης στην Αθήνα,[54] ο Ευκλείδης στα Μέγαρα,[55] ο Φαίδων στην Ηλεία[56] και ο Αρίστιππος στην Κυρήνη.[57]

Το ιδιαίτερο παρουσιαστικό του, που έκλινε προς την ασχήμια, αποτελούσε συχνά αντικείμενο αστεϊσμού των φίλων του· η μύτη του ήταν πλακουτσωτή και ανασηκωμένη και τα μάτια του προεξείχαν από το πρόσωπό του, με αποτέλεσμα να μοιάζει με σάτυρο.[58] Ήταν αδιάφορος προς τις καθημερινές απολαύσεις, αμελώντας την εμφάνιση και αρνούμενος την καλοπέρασή του· έτρωγε και έπινε με μέτρο, περπατούσε ξυπόλητος και είχε ένα μόνο ένδυμα.[59]

Προτομή του Σωκράτη στα Μουσεία του Βατικανού

Στα λοιπά σημαντικά γεγονότα του βίου του συγκαταλέγονται δύο που αφορούν ειδικότερα την περίοδο της διακυβέρνησης των Τριάκοντα Τυράννων. Όταν ο φιλόσοφος με τέσσερις ακόμα άνδρες κλήθηκε από εκπροσώπους των Τριάκοντα να συλλάβει παρανόμως έναν δημοκρατικό πολίτη τον οποίον εχθρευόταν το καθεστώς ώστε να εκτελεστεί, ο ίδιος αρνήθηκε τη συμμετοχή του στην πράξη αυτή που παρέβαινε τους νόμους, προτιμώντας να πέσει στη δυσμένεια των Τυράννων.[60] Ακόμα, στη δίκη που ακολούθησε τη ναυμαχία των Αργινουσών το 406 π.Χ., ο Σωκράτης, του οποίου η φυλή είχε τότε την πρυτανεία, αρνήθηκε να υποκύψει στην απαίτηση να φέρει σε ψηφοφορία στην Εκκλησία του Δήμου μία παράνομη πρόταση, την ομαδική εκδίκαση των υποθέσεων των στρατηγών που είχαν κατηγορηθεί ότι δεν περισυνέλεξαν τους ναυαγούς της ναυμαχίας.[61]