Περιγραφή
Η φράση ανήκει στον Χαλίλ Γκιμπράν και αποτελεί για εμάς έναν ακόμα κανόνα για τη ζωή. Στο βιβλίο του “Ο Προφήτης” μας ανοίγει έναν πλούτο προβληματισμών για τη φύση της ανθρώπινης αρετής και την πνευματικότητα. Με αυτή τη φράση, ο Γκιμπράν προτείνει μια βαθιά σύνδεση μεταξύ της θεϊκής παρουσίας και της ανθρώπινης ευγένειας, υπονοώντας ότι η αληθινή ευγένεια δεν είναι μόνο ένα κοινωνικό ή ηθικό χαρακτηριστικό, αλλά και ένας αντίκτυπος του θείου στον ανθρώπινο χαρακτήρα.
Σε έναν κόσμο όπου η υλικότητα και η εξωτερική επιτυχία συχνά λαμβάνουν την προτεραιότητα, η ιδέα ότι η ευγένεια αντικατοπτρίζει κάτι πιο βαθύ και πιο ουσιαστικό – τη θεϊκή παρουσία και την αγάπη – είναι ιδιαίτερα σημαντική. Υπενθυμίζει στον άνθρωπο ότι η πνευματική του πορεία και η ικανότητά του να αγαπά, να φροντίζει και να δείχνει ευγένεια προς τους άλλους είναι εκείνα που τελικά τον καθορίζουν και τον συνδέουν με το θείο.